Maar ik heb anders besloten.
Drie was ik en ik mocht lekker buiten spelen.
In de straat hadden we een glijbaan van wel dertig meter gemaakt.
Als ik viel was dat niet erg, ik gleed toch nog een heel eind mee.
In de loop van de middag kwam er een paarsroze licht in de straat te hangen.
Niemand had het koud.
We hingen in een staart aan de achterbumper van de Volkswagen van de buurman.
Zachtjes ging hij de bocht om en gelijk de Comedy Capers slingerden wij er achteraan.
Sneeuw kondigt zich geluidloos aan bij het ontwaken, ook met de gordijnen dicht.
Het licht is anders, de geluiden van buiten klinken gedempt.
O, wat hou ik van de winter.
Vannacht maak ik een sneeuwwandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten