Iemand naast je zingt mee met een nummer op de radio. Jij kent dat nummer ook. Dacht je. Opeens dringt het tot je door wat er werkelijk gezongen wordt. Het schaamrood stijgt naar je kaken. Of je barst in lachen uit. Haha, wat heb ik er altijd van gemaakt? Zo heb ik in het lied "Breng die rozen naar Sandra, voor ze weg van ons gaat", altijd uit volle borst meegezongen "breng die rozen naar Sandra, gooi ze weg van ons zaad". Ik vroeg me wel vaak af wat die zin te betekenen had...
Zulk soort 'luisterfoutjes' noemen ze in het engels een 'mondegreen'. De mondegreen dankt zijn naam aan een strofe uit het Schotse gedicht The Bonny Earl of Murray. De eerste strofe van dit gedicht eindigt met de tekst They have slain the Earl of Murray / and they laid him on the green. Als kind verstond de Amerikaanse schrijfster Sylvia Wright dit als They have slain the Earl of Murray / and the Lady Mondegreen. In 1954 gaf zij de naam van deze niet bestaande dame aan het verschijnsel.
Over Ladies gesproken, ik hoorde eens van een Utrechtse dat ze altijd had gedacht dat het Ledig Erf 'Lady Gerf' heette!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten