Herinnering

©Cieleke

Ik lijd een beetje aan bewaarzucht. Overal ligt wel wat. Kladjes met aantekeningen, steekwoorden voor grootse concepten. En als ik iets substantieels wil weggooien denk ik vaak na of ik er nog iemand anders een plezier mee kan doen. Dat zijn meestal mensen die ik nooit meer zie of zal zien, maar je weet maar nooit en het is toch zonde als...
Ik kan er niets aan doen, het zit in mijn genen. Mijn moeder bewaart alles uit zuinigheid. Mijn vader bewaarde documentatie over van alles in zijn leven. Vandaag kreeg ik uit die nalatenschap twee grote tassen vol brieven, foto's, krantenknipsels en kindertekeningen. Ansichtkaarten met kartelranden in het schier onleesbare handschrift van mijn vader. Rapporten uit onze kindertijd, verjaardagsversjes. Bedankbriefjes aan grootouders. Vertederend om terug te lezen.
Bedankt dat je dat bewaart hebt, papa. Het compliment van vandaag is voor zijn vrouw, die de moeite heeft genomen alles uit te zoeken en te rubriceren voor de kinderen.