Nu is er een nieuw jaar aangebroken en daar horen soms goede voornemens bij.
Op een dag belde ze me op.
"Ik ben er mee gestopt".
"Dat meen je niet, wat goed!" zei ik.
Leonora beschreef een avond ergens buiten. Ze had zittend aan een watertje haar laatste blowtje gerookt en vond dat het nu afgelopen moest zijn. Daarom gooide ze haar geheime verpakking met inhoud in het water. En dat was dat!
Vandaag ben ik naar dat water gewandeld, want ik ken die plek. En dit is wat ik zag:
Ik vond het een prachtig beeld, vol van vergankelijkheid en maakte er een foto van.
Lieve Leonora, mijn complimenten voor je daadkracht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten