Roze

Ja, ja, ja!
Ik heb het gewoon gedaan. In de supermarkt.
Ik zag ze gelijk en dacht: wow. Maar dat kwam mijn mond niet uit. Ik slikte de wow weer in.
Mijn blik richtte zich op mijn boodschappenlijstje en braaf vulde ik zo links en rechts mijn mandje.
Maar in het derde laantje botste ik bijna tegen haar aan en toen dacht ik: nu zeg ik het toch.
Ze lachte en ze zei:
Dank je. Wat leuk dat je dat zegt.
Want weet je....
iedereen heeft ze.
In het zwart, 
of in het bruin.
Maar dat wou ik niet.
Ik wou ze in het roze.
Ik heb heel lang gezocht en nu ben ik er zo blij mee!

Ik keek er nog eens naar.
Ze zijn super, zei ik.
Wat een gave laarzen!