Poëzie (2)

Op 15 juli van dit jaar stierf Rutger Kopland (pseudoniem van Rutger van den Hoofdakker). Zijn beroep was psychiater, maar bekend werd hij door zijn gedichten. Postuum een compliment aan deze dichter. Zijn werk wordt gekenmerkt door ogenschijnlijk simpele zinnen, waaruit een grote liefde voor het leven spreekt.

Tijd

• Tijd—het is vreemd, het is vreemd mooi ook
• nooit te zullen weten wat het is
•  
• en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouder
• dan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven
•  
• zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijkt
• naar iets in zichzelf, iets ziet daar
• wat het meekreeg
•  
• zoals Rembrandt kijkt op de laatste portretten
• van zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaat
• een verte voorbij onze ogen
•  
• het is vreemd maar ook vreemd mooi te bedenken
• dat ooit niemand meer zal weten
• dat we hebben geleefd
•  
• te bedenken hoe nu we leven, hoe hier
• maar ook hoe niets ons leven zou zijn zonder
• de echo's van de onbekende diepten in ons hoofd
•  
• niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik
• buiten onze gedachten is geen tijd
•  
• we stonden deze zomer op de rand van een dal
• om ons heen alleen wind