Cocky was een vrolijke, wijze vrouw. Ze leeft niet meer helaas. Maar iedere dag zie ik iets wat ik van haar gekregen heb, een schilderij. De kleuren vrolijken mij altijd op. Wat stelt het precies voor, vroeg ik haar? Ze lachte. Ach, zei ze, ik doe maar wat. Maar ik heb plezier gehad bij het maken. Misschien is dat wel de kern van een gelukkig leven. Gewoon maar doen. En er plezier in hebben. Cocky, mijn complimenten voor je mooie nalatenschap!
In een almanak kun je dagelijks dingen vinden. Over het weer, de vruchten per seizoenen, nieuwsberichten, markten, tips en trucs. Vandaag een compliment voor de 'Almanach des Terres de France'. Hij is prachtig geïllustreerd en boordevol wetenswaardigheden. Hier de schoonheidstip van de dag: Voeg aan uw huidolie of bodymilk een puntje gouden en zilveren mica toe (mica is een glimmend mineraal, verkrijgbaar als poeder). Het laat uw huid prachtig glanzen. Een perfecte cocktail voor een avondje uit!
De laptop heeft de televisie behoorlijk verdrongen. Misschien komt dat ook omdat je er op een actievere manier aan kunt deelnemen. Bovendien is het bevredigender. Zit je op de bank en je gaat zappen, dan rol je van de ene reclame in het andere flutprogramma. Daar heb je nu eenmaal geen zeggenschap over. Op het internet stippel je zelf je route uit en dus voldoet het sneller aan je verwachtingen. Toch zijn internet en televisie bij elkaar gekomen in een prachtige toepassing: www.uitzendinggemist.nl Daar heb je veel aan, want nu kun je nog gerichter kijken, zonder het gevaar dat je avond al bankhangend verloren gaat. Mijn complimenten daarvoor!
Ik ben gek op biologische Rouvener oude geitenkaas. Het is een biologische kaas. Maar wat betekent dat precies?
Beter voor het milieu
Geen mestoverschot; doordat er minder koeien per vierkante meter gehouden worden. De mest die de koe produceert is voldoende om het eigen land vruchtbaar te houden.
Er worden geen chemische bestrijdingsmiddelen, of kunstmest gebruikt.
Onkruid wordt mechanisch of met de hand bestreden of verwijderd.
Gezondheid
Of biologisch ook gezonder is blijft een punt van discussie. Er is ondertussen wel aangetoond dat biologische melkproducten een hoger gehalte aan gezonde vetzuren bevatten (omega 3 en CLA), deze zijn goed voor hart en bloedvaten.
Productieproces
Bij de productie van biologische kaas mag geen gebruik worden gemaakt van allerlei toevoegingen; de kaas wordt zo natuurlijk mogelijk gemaakt.
Alle gebruikte ingrediënten moeten gecertificeerd zijn. (SKAL houdt hier toezicht over)
Veel aandacht voor hygiëne in melk en kaasproductie. Doordat conserveermiddelen niet gebruikt mogen worden is kwaliteit en hygiëne nog belangrijker
Natuurlijke rijping: de smaak van de biologische kaas ontwikkelt zich gedurende een langere periode. Dit wil zeggen dat de rijping van biologische belegen kaas niet geforceerd wordt, maar dat de kaas onder optimale condities, in alle rust zijn smaak kan ontwikkelen.
(via email)
Geacht bedrijf,
Graag wil ik u een compliment maken met de Rouveen oude geitenkaas. Mijn man en ik zijn er gek op en genieten erg van de structuur en smaak van deze bijzondere kaas.
Vandaag simpelweg een compliment aan alle bouwers van zandsculpturen. Uren, dagen kunnen ze bezig zijn. Het eindresultaat blijft maar tijdelijk. Wind en regen brengen alles weer terug naar de natuur. Hier een compilatie van bouwwerken die ik erg mooi vind.
Boeren hebben het moeilijk vandaag de dag. Het valt niet mee om het hoofd boven water te houden. De opbrengsten zijn vaak laag en je moet er hard voor werken. Bovendien kan een oogst flink tegenvallen. Daarom moet je creatief zijn zodat je product opvalt. Dat heeft bovenstaande boer gedaan. Hij heeft een mal gemaakt, zodat de vrucht de vorm krijgt van een klein Boedhaatje. Geweldig bedacht en ik hoop dat hij er veel succes mee oogst!
(op YouTube) You did an amazing job. My compliments!
Drinkend van mijn koffie geniet ik van muziek op mijn iPhone. Niet via kleine speakertjes of een docking station, want die bezit ik niet. Ook niet via een koptelefoon. Toch vult de ruimte zich met een lekkere Lounge Party. Allemaal mixen van diverse dj's.
Het is middels een tulpstekker naar mijn stereo-set dat ik het kan beluisteren. Was een tip van een vriend van mij, die uiteraard veel technischer is dan ik. Het snoer is ook nog extra lang, zodat ik bewegingsvrijheid houd. Compliment aan de electronica, en voor de minijack in het bijzonder!
Een pot thee is er niet meer bij tegenwoordig. Per kop een zakje. Kun je kiezen wat voor smaak je wilt. Geduldig wacht je tot de thee getrokken is. Je haalt het zakje nog even op en neer en dan... dan zit je met zo'n kledderding. Toen we klein waren slingerden mijn broers en ik gebruikte theezakjes hoog in de kersenboom. 's Winters leverde dat een merkwaardig natuurverschijnsel op, waar we erg om moesten lachen. In plaats van een kersenboom krijg ik nu een klein schoteltje voor het zakje en soms zelfs dat niet. Ik mors altijd. Stomme theezakjes! Maar de firma Tetley heeft daar iets moois op gevonden. Je trekt eerst middels het labeltje het touwtje tot de juiste lengte. In dit geval zijn het zelfs twee touwtjes. Dat scheelt weer wat zieltogend gebungel. Vind je het welletjes, dan pak je het labeltje, scheurt hem doormidden en dan, boven je kopje, trek je de labeltjes zijwaarts, waardoor het theezakje uitgeknepen wordt. Geen gedruppel meer. Briljant. Compliment voor Tetley!
Het Schminke Huis is een door de architect Hans Scharoun (1873-1972)ontworpen huis in het kleine Saksische stadje Löbau, Duitsland. Het is een van de belangrijkste architectonische Duitse creaties van de twintigste eeuw. Scharoun bouwde dit huis tussen de 1e en 2e wereldoorlog in (1932-1933) en paste organische architectuur toe. Het huis kent mooie gebogen lijnen en veel licht en probeert op die wijze te harmoniëren met de natuur waarop het uitzicht biedt. Ik vind het prachtig en bovendien heel modern ogend. Daarom postuum een compliment aan het adres van Hans Scharoun.
Goede gedachten en klare intenties vormen een pad waarlangs het licht schijnen kan. Werkt 'behandelen op afstand' op deze manier? Ik weet het niet. Onlangs viel ik van de trap. Het leverde me een trappenhuis op vol sinaasappels, want die waren uit het netje gescheurd, en een blauw been plus een gekneusde schouder. Au! Een vriendin bood per sms aan om mij middels reiki een behandeling te geven. Ach, waarom niet? Ik was nieuwsgierig of ik er iets van zou merken. Die avond beschikte ik ineens over veel energie. Normaal gesproken zou zo'n enorme blauwe plek de eerste tijd te pijnlijk zijn om ook maar aan te raken. Maar het leek of het genezingsproces zich versneld voltrok. De volgende dag voelde ik me helder en nieuwsgierig bevoelde ik mijn scheenbeen. Het superpijnlijke was weg, het voelde eerder jeukerig aan. Wat apart zeg! Daarom Tjitske, want jij was het die mij reiki gaf, krijg jij het compliment van de dag. Dank je wel!
Wat is YouTube toch leuk, dat alleen is al een compliment waard. Ik blader graag van de ene opname naar de andere. Prachtige animaties, interessante informatie, demonstraties en vooral veel muziek. Onderstaande dame kwam ik eerder tegen. Haar naam is Lhasa, voluit Lhasa de Sela. Ik heb wel eens eerder muziek van haar geplaatst. Nog maar een keer genieten dus!
Op YouTube: My compliments, what a great performance
Ik lijd een beetje aan bewaarzucht. Overal ligt wel wat. Kladjes met aantekeningen, steekwoorden voor grootse concepten. En als ik iets substantieels wil weggooien denk ik vaak na of ik er nog iemand anders een plezier mee kan doen. Dat zijn meestal mensen die ik nooit meer zie of zal zien, maar je weet maar nooit en het is toch zonde als... Ik kan er niets aan doen, het zit in mijn genen. Mijn moeder bewaart alles uit zuinigheid. Mijn vader bewaarde documentatie over van alles in zijn leven. Vandaag kreeg ik uit die nalatenschap twee grote tassen vol brieven, foto's, krantenknipsels en kindertekeningen. Ansichtkaarten met kartelranden in het schier onleesbare handschrift van mijn vader. Rapporten uit onze kindertijd, verjaardagsversjes. Bedankbriefjes aan grootouders. Vertederend om terug te lezen. Bedankt dat je dat bewaart hebt, papa. Het compliment van vandaag is voor zijn vrouw, die de moeite heeft genomen alles uit te zoeken en te rubriceren voor de kinderen.
Heb je een smartphone? Dan heb ik een geweldige app voor je: Nature Music Radio. Daarop staan een aantal stations met heerlijke natuurgeluiden. Vooral als je in een stedelijke omgeving woont, met grijze betonblokken flats. Want met de ogen dicht waan je je in het bos. Vrolijke vogeltjes kwetteren en voeren je stress af. Met name Birdsong Radio. Geen drietonen-altijd-goed spiri muziek erbij. Alleen maar vogels.
Wie houdt er niet van jonge dieren? Zelfs jonge spinnetjes die rondkruipen zijn leuk. Dat heeft de natuur expres gedaan. De geur van babys is zoet en zacht. Dat maakt hen aantrekkelijk om aan te snuffelen. Veel mensen raken vertederd bij het zien van een jong olifantje. Of een pasgeboren nijlpaardje. Om van pups en kittens nog maar te zwijgen. Omdat ze zo klein en lief zijn, is het een feest om voor ze te zorgen. Dat heeft Moeder Natuur goed geregeld! Wij hebben ook kittens gehad. De eerste vier weken slapen en drinken ze. Daarna beginnen ze zo zoetjes aan de wereld te ontdekken. Soms vallen ze zomaar in slaap, precies waar ze staan of zitten. Een heerlijk gezicht. Hierbij een foto van twee van die kittens. De ene sliep nog en de ander rekte zich net uit. Dat is een geluksmoment voor een fotograaf.
Als je per auto lange afstanden aflegt, is het verstandig om zo nu en dan te pauzeren. Daarin ben je niet alleen, want wat zijn er inmiddels toch veel mensen op deze aarde. Op sommige parkeerplaatsen is het ronduit druk en dan moet je maar zien waar je naartoe moet: naar de wc (meestal), naar het restaurant (meestal niet), of naar de shop van het tankstation. En overal die mensen die ook wat willen. Dan heb je veel aan een goede bewegwijzering. In Luxemburgse tankstations is het sowieso druk, want iedereen wil graag een goedkoop graantje meepikken. Daar was ik dus onlangs. Ik heb nagelaten om een foto te maken van iets wat ik heel handig vond: kleur. Bij de ingang van het forse gebouw werden de drie primaire kleuren gebruikt voor diverse functies, vergezeld van tekstborden. Blauw voor de toiletgroepen, rood voor het restaurant en geel voor de winkel. Prima. Gelijk duidelijk. Fijn! Daarom een compliment voor goede bewegwijzering.
Een compliment voor een vinger? Nou, niet voor de vinger zelf natuurlijk. Het gaat om het gebaar. Een opstekende vinger in het verkeer. Een denkbeeldig tikje aan de pet, een handgebaar. Even wachten om iemand voor te laten gaan. Zien wat er om je heen gebeurt. Even stoppen met de auto, zodat iemand er langs kan. Of rustig de tijd geven om iemand te laten keren. Een knikje en een lach. Kleine moeite, groot plezier. Het leven is al jachtig genoeg...
Als je denkt aan een prettig café-restaurant, welke kleur zie je dan voor je? Ik denk aan turquoise, aan verschillende tinten rood, of misschien wel een mooi soort groen. Niet aan zwart. Toch bezocht ik gisteren een restaurant met zwarte muren. Er was een goede verlichting bij en ik voelde me er enorm behaaglijk. Ik bleef maar naar de ruimte kijken, was het donkergrijs? Met een vleugje blauw erdoor? Nee, het was en bleef zwart. Na afloop sprak ik degene die deze kleur bedacht had. Hij had de keuze ook spannend gevonden en was blij met het resultaat. Goed gedaan! Zwart
Helaas helaas, ik was op vakantie. Daardoor was ik niet in de gelegenheid om het lunchconcert van Lavinia Meijer in Lochem bij te wonen. Lavinia is een begenadigd harpiste. Daarnaast kan ze helder dingen overbrengen. Zij heeft de eer gehad om werken van Philip Glass naar harpmuziek om te zetten. In de Wereld Draait Door was zij deze week te gast om daarover te vertellen. Op - voor de leek - begrijpelijke wijze demonstreerde ze hoe zij de pianowerken van Glass over heeft gezet naar de harp en welke ingenieuze foefjes zij daarvoor heeft toegepast. Daarna speelde ze. De sterren van de hemel, zoals gewoonlijk. Chapeau! Ooit hoop ik eens een concert van haar mee te mogen maken. Gezien haar spel vermoed ik dat ik na afloop zwevend het pand zal verlaten... (via email) Beste Carien,
Vandaag zijn mijn complimenten voor de Vrienden van Het FotoJournaal. Het is een kleine gemeenschap op Facebook, ontstaan uit een fotografiewebsite die opgeheven werd, waar mensen elkaar al dan niet zijdelings, al vele jaren kennen. Wat zij gemeen hebben is de liefde voor fotografie en de onderwerpen die zij graag fotograferen. Van het leven van alledag tot poëtische impressies, van geweldige natuurplaten tot het mee-reizen in fotoseries. Ook kiest telkens iemand een maandelijks thema. Daar leven we dan ons allemaal op uit. Afgelopen maand was het onderwerp "druppels". Hieronder een klein deel van de inzendingen. Ik vind ze prachtig.
(Bert)
(Ewa)
(Ineke)
(Jet)
(Rob)
(Erik)
(Giannetta)
(Jaap)
Morgen gaan we elkaar in het echt weer eens zien en daar verheug ik mij op!
De áller, állerlekkerste gegrilde kip kun je vinden op het dorpspleintje te Kallo, even buiten Antwerpen. Helaas woon ik daar niet in de buurt. Gelukkig is er een goed alternatief en dat is een poelier in Warnsveld. Als ik die kippen aan het spit zie ronddraaien, warm en mals en met een lekker knapperig velletje, dan loopt het water mij in de mond. Daarom vandaag een compliment voor Grillpoelier van Hunen.
(via email) Graag wil ik jullie een compliment maken voor de verrukkelijke gegrilde kippetjes die jullie verkopen.
Luchtdrukverschillen veroorzaken wind. Wind beweegt en zet alles in beweging wat er oren naar heeft. Kunstenaars spelen met dat gegeven en maken die wind zicht- voel- en hoorbaar.
Op YouTube: My compliments. Those wind spinners are really something!
Les Intouchables is een Franse speelfilm, gebaseerd op een waargebeurd levensverhaal. Heel in het kort: een rijke Franse man (François Cluzet), behept met een dwarslaesie die hem verlamt van hals tot voeten, zoekt een persoonlijke assistent. Hij komt in contact met een ruwe diamant uit de banlieu (een prachtrol van Omar Sy) die aanvankelijk niks van verzorging moet hebben. De proeftijd verandert in een vaste baan, want het klikt tussen deze twee zeer verschillende personages. Vermakelijke en ontroerende scènes volgen elkaar in een mooi tempo op. De film, aanvankelijk gericht op filmhuizen, wordt ook in de reguliere bioscopen een waar kassucces, en verdient van mij een groot compliment. Ga hem zien, als je dat nog niet gedaan hebt, je zult er geen spijt van krijgen!
Onderweg in Frankrijk, in een Chambres & Tables d'Hôtes geleid door Nederlanders, zag ik dit in de receptie:
Een mooi stukje muur. De eigenaresse vertelde me hoe dit ontstaan is. Alleen het stukje ruwe muur dat je ziet was mooi, de rest niet zo. En er moesten leidingen over een gedeelte van de muur gaan lopen. Hebben ze gedaan. En daaroverheen een laag, zodat je ze niet zien zou. Het mooie stuk bleef bestaan, waardoor je de illusie hebt dat het hele achterliggende gedeelte ook zo is. Hoe vernuftig! Daarom mijn complimenten voor de combinatie van praktisch en mooi. Wil je er ook eens heen? Je kunt het vinden in Saulxures Het is er goed toeven en bovendien kan de eigenaar heerlijk koken. Nog een compliment!
(via email)
Dankjewel voor jullie mailtje…….erg leuk. Fijn te horen dat jullie het naar je zin hebben gehad. We doen ons best.
Voor nu een heel fijn weekend en we wensen jullie alle goeds.
Everyday I make a compliment and report it on my weblog.
This time I want to make your company a compliment for the stunning packages of your tea products.
I just discovered your products as a friend put a photo of your Granade Tea on Facebook. She got a bottle from a friend, as a getting well gift, because she was sick.
I commented that only the outside was good enough to do so and she agreed.
Shortly after that I was going to France and found your beautiful tea bottles in a shop. Naturally I bought two of them (Green Tea and Blueberry White Tea), because they were irresistable. It tasted good as well!
So I want to thank you and would you be so kind to give my compliments to the designer who did the job?
Van het ene uiterste (gisteren) naar het andere (vandaag), ja zo zit ik ook wel een beetje in elkaar. Ik hou van veel muziekjes. Deze muziektiendaagse sluit ik af met een wereldberoemde klassieker. Van Otis, die dood is. En het scheelde niet veel of dit prachtige nummer bereikte onze oren niet. Want dit nummer is opgenomen drie dagen voor Otis Redding omkwam in een vliegtuig even buiten Madison, Wisconsin in december 1967. Tijdloos. Mr. Redding, thank you!
Je staat op, klaarwakker. Je hebt zin om de wereld te lijf te gaan.
Even geen rekening houden met buren, met medemensen of wat dan ook.
Je draait het volume open en je gaat los met Rage Against The Machine!
Killing in the name of!
Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses.
Killing in the name of! Killing in the name of!
And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya
Those who died Are justified For wearing the badge, they're the chosen whites You justify Those that died By wearing the badge, they're the chosen whites Those who died Are justified For wearing the badge, they're the chosen whites You justify Those that died By wearing the badge, they're the chosen whites
Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses. Some of those that wear forces Are the same that burn crosses.
Killing in the name of! Killing in the name of!
And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control And now you do what they told ya, now you're under control
Those who died Are justified For wearing the badge, they're the chosen whites You justify Those that died By wearing the badge, they're the chosen whites Those who died Are justified For wearing the badge, they're the chosen whites You justify Those that died By wearing the badge, they're the chosen whites Come on!
(Guitar Solo) Uggh!
Yeah! Come on! Uggh!
Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. Fuck you, I won't do what you tell me. FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!! FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!! FUCK YOU, I WON'T DO WHAT YOU TELL ME!!
In een almanak kun je dagelijks dingen vinden. Over het weer, de vruchten per seizoenen, nieuwsberichten, markten, tips en trucs. Vandaag een compliment voor de 'Almanach des Terres de France'. Hij is prachtig geïllustreerd en boordevol wetenswaardigheden. 
Het is middels een tulpstekker naar mijn stereo-set dat ik het kan beluisteren. Was een tip van een vriend van mij, die uiteraard veel technischer is dan ik. Het snoer is ook nog extra lang, zodat ik bewegingsvrijheid houd. Compliment aan de electronica, en voor de minijack in het bijzonder!
Een pot thee is er niet meer bij tegenwoordig. Per kop een zakje. Kun je kiezen wat voor smaak je wilt. Geduldig wacht je tot de thee getrokken is. Je haalt het zakje nog even op en neer en dan... dan zit je met zo'n kledderding. Toen we klein waren slingerden mijn broers en ik gebruikte theezakjes hoog in de kersenboom. 's Winters leverde dat een merkwaardig natuurverschijnsel op, waar we erg om moesten lachen. 
Het Schminke Huis is een door de architect Hans Scharoun (1873-1972)ontworpen huis in het kleine Saksische stadje Löbau, Duitsland. Het is een van de belangrijkste architectonische Duitse creaties van de twintigste eeuw. Scharoun bouwde dit huis tussen de 1e en 2e wereldoorlog in (1932-1933) en paste organische architectuur toe. Het huis kent mooie gebogen lijnen en veel licht en probeert op die wijze te harmoniëren met de natuur waarop het uitzicht biedt. Ik vind het prachtig en bovendien heel modern ogend. Daarom postuum een compliment aan het adres van Hans Scharoun.
Helaas helaas, ik was op vakantie. Daardoor was ik niet in de gelegenheid om het lunchconcert van Lavinia Meijer in Lochem bij te wonen. Lavinia is een begenadigd harpiste. Daarnaast kan ze helder dingen overbrengen. Zij heeft de eer gehad om werken van Philip Glass naar harpmuziek om te zetten. In de Wereld Draait Door was zij deze week te gast om daarover te vertellen. Op - voor de leek - begrijpelijke wijze demonstreerde ze hoe zij de pianowerken van Glass over heeft gezet naar de harp en welke ingenieuze foefjes zij daarvoor heeft toegepast. Daarna speelde ze. De sterren van de hemel, zoals gewoonlijk. Chapeau!
.JPG)
