Een complimentje voor de band tussen mens en dier.
Ik hou van dieren. Ik realiseer mij dat zij door hun uniekheid een andere perceptie van de werkelijkheid hebben dan wij mensen. Tegelijkertijd staan die verschillende percepties contact niet in de weg. En dat vind ik eigenlijk heel bijzonder.
Vanmiddag werd ik gebeten door een veulen. Niet hard, hij probeerde meer mijn arm uit dan dat hij mij vijandig bejegende. Op dat moment schrok ik en gaf hem een tikje op de neus. Hij stapte snel naar achteren, terug naar zijn moeder die een paar meter verderop stond. Ik wreef over mijn arm en zei tegen het veulen dat ie dat niet meer doen moest.
Ik was duidelijk, maar niet onvriendelijk.
Niet veel later kwam het veulen weer naar me toe en echt, het kuste mijn arm dit keer. Hij gedroeg zich schuldbewust en wilde het graag goedmaken. Nou, dat was natuurlijk een fluitje van een cent.
Daarna bliezen we weer in elkaars neus en ik voelde zijn warme adem die zo lekker rook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten