Raak

Complimenten aan bovenstaande deelnemers in het filmpje voor hun openhartigheid.
De laatste dag van het jaar. Er is weer veel (niet) gebeurd. Veel is alweer vergeten. Maar ik hoop dat de lezers van dit blog ook fijne en bijzondere herinneringen bewaren aan 2012. 

Redding (2)

Een Nederlands zeilschip heeft, midden op de Atlantische Oceaan, een Duitser gered. De 65-jarige man dobberde al twee weken stuurloos rond in zijn zeilschip, zo meldden opvarenden van het Nederlandse schip de 'Tres Hombres' zaterdag.

De Duitser had een noodsignaal uitgestuurd, maar werd in eerste instantie niet gevonden. Uiteindelijk wist hij, net voordat de Tres Hombres de zoektocht staakte, radiocontact te maken. Hij bleek al twee weken lang rond te dobberen met een gebroken roer.
De man werd op Tweede Kerstdag gered en was uitgeput. Zijn zeilschip wordt voorlopig door de Tres Hombres op sleeptouw genomen.

©Tres Hombres

(via email)

Zeer geachte bemanning,

Op een nieuwssite las ik over de redding van een Duitse man die al twee weken ronddobberde op de oceaan.

Wat een geluk dat hij gevonden is en dat hij door jullie op sleeptouw genomen is. Daarvoor mijn complimenten.

Om dit mooie bericht te vieren, ga ik zodra ik in Zieuwent ben (ik woon in de Achterhoek) jullie chocolade kopen!

Met vriendelijke groet,

Geschiedenis

Hasard Cheratte - een verlaten mijn in België (©CvH)

Verlaten plekken - abandoned places - hebben juist doordat er niemand meer is, aantrekkingskracht voor sommigen. Vooral fotografen komen er graag. Rondlopen in een oud ziekenhuis, een fabriek, een mijn of een kasteel, om maar wat plaatsen te noemen, heeft iets magisch. Alsof je teruggaat in de tijd. Je vraagt je af wat er gebeurd is en waarom dit gebouw niet meer functioneert. Soms lijkt het alsof mensen er van de ene op de andere dag weg zijn gegaan en zie je daar nog sporen van. Een losse werkschoen bijvoorbeeld, of een notitieboek met werkopdrachten. De natuur krijgt de vrije hand om binnen te dringen, scheuren in meuren en vloeren geven ruimte voor plantengroei. Zo zie je dat alles maar tijdelijk is. Er zijn veel websites over dit onderwerp. Een ervan wil ik je laten zien:

abandoned places

Geachte Henk,

Als fotografe van verval, industrie e.d. bezoek ik graag websites van 'verlaten plaatsen'. Zo ook de uwe.

Het ontwerp van de website sluit prachtig aan bij het onderwerp en de tours laten schitterende foto's zien. Daarvoor mijn complimenten!

Met vriendelijke groet,

(via e-mail)
Bedankt voor je fijne mail, Carien!

Gids

Crisis gevolgd door bezuinigingen. Eerst in het groot, dan in het klein. Dus overbodige zaken schrappen. Mede door het internet met zijn schat aan informatie, heb ik minder behoefte aan een televisiegids. Daarom heb iets opgezegd waar ik toch graag een compliment voor geef: de VARA-gids.

Het is een weekblad met veel informatie, columns en goed geschreven artikelen. 

Om de publieke omroep te steunen blijf ik wel tientjes-lid. Dat is tenminste iets. Gids-samenstellers: bedankt!

Vrijwillig

©lusi

Vrij om te willen, dat klinkt mooi. Vrijwilligerswerk, want daarvoor is het compliment van de dag, gaat men aan om diverse redenen. Je kunt daardoor ervaring opdoen die je weer verder brengt. Je kunt er anderen mee helpen. Je kunt er een goed gevoel aan overhouden. Elk bijgedragen steentje is er één en alle tesamen kunnen zij een stevig fundament leggen voor een sociale samenleving.
'The essence of being, is to be of service' las ik laatst. Daarin ligt de kiem voor het geluk. Probeer het maar. 

Kerstmuziek

Ik kan geen kerstsong meer horen. Nog een keer de rinkelbom en bellen en ik doe iets geks.
Oke, ik maak een uitzondering. Voor Christmas was a friend of mine. Fay Lovsky heeft het gemaakt. 
Fay, mijn complimenten!

Hars

Eerste kerstdag, dertien graden. Voor de winterhaters een prettige temperatuur, maar ik vind het een beetje vreemd. Waar is de knisperende kou? Februari is de koudste maand van het jaar, dus misschien komt het nog. In ieder geval zijn er in deze dagen veel kerstbomen en voor een aspect daarvan geef ik een complimentje: de geur van hars. Die vind ik zo heerlijk! Dit kleverige goedje wordt door naaldbomen geproduceerd wanneer de bast van een boom beschadigd is. Het vormt zo een bescherming tegen virussen en ongedierte. Hars wordt ook gebruikt om de (paarden)haren van strijkstokken stroever te maken. 
Fijne kerst allemaal!

Landgoed

©CvH

©CvH 

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

©CvH

Een heel speciaal compliment geef ik het landgoed waarop ik drie jaar heb mogen wonen. Een landgoed met bosuiltjes, de wind om de grote dikke muren en de schaduwen van de grote plataan voor het raam.
Het bijbehorend park is prachtig aangelegd met bijzondere bomen. Alles harmonieert met elkaar, in kleur en vorm. Ik heb er genoten van de stilte van de nacht, van het zonlicht flonkerend in het water. Veel mooie dingen heb ik meegemaakt. Ik heb een veulen geboren zien worden, wat een onvergetelijke ervaring was. Vorige winter lag er ijs op de slotgracht en heb ik daar overheen gelopen. De omgeving heb ik verkend met vele mooie wandelingen.
De enige die op het landgoed achterblijft is mijn lapjeskat die daar begraven ligt. Zij mag daar altijd blijven...

Op een zomeravond keek ik naar buiten en naar de silhouetten van de bomen tegen een oranjeroze avondlucht. En het leek opeens of in de bomen een soort van Boeddha zat. Ik vond het zo'n mooi beeld dat ik het vastgelegd heb op de foto. De rust die Boeddha uitzendt staat gelijk voor de rust die het landgoed mij gegeven heeft. Mien Reurle, bedankt.

©CvH

Drop

Een complimentje voor de uitvinding van drop!
Drop is een typisch Europees snoepgoed, dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra (vlinderbloemfamilie). De zuivere vorm heetblokdrop. De blokdrop wordt dan gebruikt als ingrediënt voor de snoepjes. Voor de smaak wordt suiker of een andere zoetstof toegevoegd en salmiak(ammoniumchloride). Vroeger bond men de drop met Arabische gom, tegenwoordig doet men dit meestal met zetmeel of gelatine. Toch wordt Arabische gom in kwaliteitsdrop nog steeds gebruikt.
Drop heeft door ammoniumchloride een zeer kenmerkende salmiaksmaak. Nederlanders zijn meestal drop gewend en eten het dan ook met smaak op. Deze smaak wordt echter niet door iedereen gewaardeerd, met name bij dubbelzoute drop. Iemand die geen drop is gewend kan daarom het beste met zoete drop beginnen. Ook is er likeur, Dropshot, met dropsmaak. Voornamelijk in Groot-Brittannië is er een dropstroop te koop voor pannenkoeken of als broodbeleg. Lijkt mij niets, maar het is maar wat je gewend bent.*

*Overgenomen uit Wikipedia

Opera

Van opera moet ik niks hebben. Van operette of musical trouwens ook niet. Telkens als het spannend of interessant wordt, gaat men zingen en dat heeft voor mij iets onnatuurlijks.

Maar wel een compliment voor het Opera House in Australië, want dat vind ik heel mooi.

Het plan om het Sydney Opera House aan de haven van Sydney te bouwen is ontstaan in 1955. Er werd een internationale architectuurwedstrijd voor uitgeschreven. Jørn Utzon won de wedstrijd met dit ontwerp, men zegt dat hij het ontwerp in 1 keer zonder meetlat of rekenmachine vanuit de hand heeft getekend. Utzon hield veel van zeilen. Dit gebouw zou zijn liefde voor de zeilsport symboliseren omdat de daken niet alleen op schelpen lijken, maar ook op de zeilen van een groot zeilschip.

Het dak bestaat uit 1.056.000 kleine tegeltjes in wit en grijs tinten, die speciaal uit Zweden geïmporteerd zijn. Deze tegeltjes zijn in een bepaald patroon neergelegd. Onder de tegels zitten ribben die aan elkaar zijn gemaakt met kabels met daar tussen een soort betonnen deksels. Bij de openingen van de schelpen zitten de ribben zonder tegels of beton, maar met glas eroverheen.

De daken zijn ook meteen de muren en staan op een platform. Er is een trap naar het platform en daar kan dan overheen worden gelopen. Ook kan er benedenlangs om het gebouw worden heen gelopen.

Bij de ingang van dit meer dan 1000 ruimtes bevattende bolwerk bevinden zich de monumentale trap en het voorplein. Hier worden openluchtfilms en gratis optredens gehouden.*

*Deels overgenomen uit Wikipedia

Kerrie

Een compliment voor mijn lievelingsspecerij en dat is kerrie. Nu is kerrie strikt genomen niet een specerij, maar een mengsel van allerlei ingrediënten  vermalen tot poeder. Onderaan dit verhaal staat een recept om het zelf eens te maken. Kerrie is er in vele soorten, van mild tot pittig. De smaak van kerrie komt het beste tot zijn recht als het kruidenmengsel eerst heet gebakken wordt met bijvoorbeeld fijngesneden ui, en daarna pas de groenten of het vlees toegevoegd worden.

Kerrie wordt vooral in India, Engeland, Pakistan, Maleisië, Suriname en Nederland gebruikt. De scherpste kerriemengsels uit India zijn afkomstig uit Madras en Kerala. In India wordt naast gele kerrie ook een rode kerrie gebruikt, waarbij de rode kleur afkomstig is van rode pepers. Over het algemeen geldt: hoe roder, hoe heter.

In supermarkten in Engeland en tegenwoordig ook steeds meer in Nederland zijn naast poeders ook kerriepasta's verkrijgbaar die de Indiase curry veel dichter benaderen. Een globale schaal van scherpteaanduidingen is: Mild, Curry, Madras, Vindaloo, Phall. De laatste twee worden voor ongetrainde westerlingen niet aanbevolen, maar ook een kerrie Madras zoals geserveerd in een Indiaas of Pakistaans restaurant is vele malen heter dan de potjes 'Madras'-poeder in de Nederlandse supermarkt. In Engeland zijn vooral in de omgeving van Birmingham de 'Balti'-gerechten populair, een Brits-Indiase specialiteit gekenmerkt door een vrije stijl en het ruime gebruik van verse korianderbladeren ('Mehti').

Ook in de Thaise keuken wordt kerrie gebruikt maar de meeste Thaise currygerechten (Thais: แกง; kaeng) zijn niet gemaakt met kerriepoeder maar van mengsels van verse kruiden en specerijen die zeer afwijken van de specerijen in de kerries van het Indisch subcontinent. Alleen de kaeng kari is vergelijkbaar en wordt in Thailand dan ook gezien als een Thaise adaptatie van een Indiase kerrie.

De meeste currygerechten in de Indonesische keuken zijn ook niet vergelijkbaar met de Indiase kerries. Ook hier zijn de ingrediënten meestentijds verse kruiden en specerijen. Maleisië kent meer gerechten waarin kerriepoeder wordt gebruikt, één en ander doordat er, vergeleken met Indonesië, verhoudingsgewijs veel mensen wonen van Indiase en Sri Lankese afkomst.

Japan en China (met name Hongkong) hebben hun eigen varianten op Indiase kerries. In deze currygerechten wordt Indiase kerriepoeder gekookt in een bouillon en daarna gebonden met bijvoorbeeld maiszetmeel.*

Zelf kerrie maken? Dat kan.

Hier is een recept, succes!

6 theelepels gemberpoeder6 t.l. korianderzaadjes
3 t.l. kardemomzaadjes 
3 t.l. kurkumazaadjes (poeder)
3 t.l. kruidnagel
½ t.l. gedroogde basilicum
½ t.l. cayennepeper

Mixen en verpulveren met een vijzel.

Opslaan in het donker in luchtdichte pot.

*Voor een deel overgenomen van Wikipedia

Webmaster

Vandaag een compliment voor de webmasters in de natuur: de spin. Arachnida, spinachtigen, wat een mooie naam. Arachne, ken je de naam nog uit de mythologie? Het verhaal ging zo: Arachne kon buitengewoon goed spinnen en weven. De godin Athena (Romeins: Minerva) kreeg daar lucht van en gaf haar les. Daardoor werden haar werken fabelachtig van schoonheid, en alle mensen bewonderden haar werken, en zeiden dat het wel te zien was dat ze les van een godin had gehad. Arachne ontkende dit echter – ook toen Athene zelf, vermomd, die opmerking maakte. Athene werd woedend door de hybris van het meisje, en daagde haar uit om het in een weefwedstrijd tegen haar op te nemen. Arachne won nota bene en de woede van Athene kende geen grenzen meer. Toen ze nog één draadje zag loszitten aan het werkstuk van Arachne trok ze het aan flarden. En nog was de woede van de godin niet bekoeld: ze zon op een manier om Arachne eens en vooral te straffen, zodat ze een afschrikwekkend voorbeeld zou worden voor alle hoogmoedige stervelingen. Arachne was daarvoor zo bang dat ze haar eigen leven nam om aan de straf te ontkomen, maar Athene wekte haar eenvoudigweg weer tot leven en veranderde haar in de spin die bij velen angst en afschuw opwekt, maar die wel altijd kunstig zou blijven weven. Zo verklaart de Griekse mythologie het ontstaan van het spinnenweb.

Als een spinneweb tot grotere ketens zou kunnen worden geweven, zou het een Boeing 747 tegen kunnen houden, zo sterk is het. Als klein meisje was ik erg bang voor spinnen. Mijn neefjes openden eens een luciferdoosje onder mijn neus, waar een vette bruine spin in zat. Lachen natuurlijk. Maar ik gilde het uit. Ik moest er niets van hebben.

Op een insectenbeurs die ik bezocht kon je een vogelspin op je hand laten zetten. Ik vatte moed, voelde nieuwsgierigheid en angst, liep er aarzelend op af. En deed het toch niet. Maar een paar jaar geleden paste ik zelf EFT (Emotional Freedom Technique) toe op mijn angst voor deze schepsels. Het werkte! Ik voelde vanaf dat moment geen fysieke reactie meer bij het zien van een spin. Ik begon ze te bestuderen en te waarderen. Sindsdien heb ik er veel gezien en soms gefotografeerd, van heel dichtbij. Hieronder een foto die ik nam van een 'tros' babyspinnetjes. Lekker krioelend, op zoek naar het leven. Klik er op voor een vergroting.

Ik vind ze niet meer eng. Een spin?... eight arms to love you!*

©CvH

*Voor een deel overgenomen uit Wikipedia

Back it up

Wat moesten we zonder muziek, de enige taal ter wereld die iedereen verstaat? Daarom vandaag een compliment voor een live uitvoering van Back it up van Caro Emerald.
Twee instrumenten en een mooie stem, precies genoeg.
Ik word er op slag vrolijk van!

Kerstkitsch

Kerstversiering in Delft

De Kerstdagen staan voor de deur. En dat is voor veel mensen het startsein om hun hele huis - en ik bedoel hun héle huis - te versieren. Bij ons in de buurt is er ook een straatje waar op dit moment de gewone straatlantaarns wel uit kunnen. Alles fonkelt en knippert je tegemoet. Knikkende elanden, draaiende sterren, lichtslangen om de ramen, ik moet er wel om lachen. Over smaak valt niet te twisten en deze mensen gaan lekker hun gang. Dat verdient een compliment. 

Tuin

Zet de Levenstuinen van Groot Hontschoten in je agenda. En bezoek ze volgende lente of zomer. Het is in Teuge. Je zult er geen spijt van krijgen. Ruim een hectare grond prachtig aangelegd en onderhouden door veel vrijwilligers die ik hierbij complimenteer. 

Naar de tuinen

Handdoek

Een complimentje voor alle grote rulle handdoeken, waarmee het jezelf zo heerlijk afdrogen is. Wat een luxe.

Haring

©stroinski

Dit jaar kreeg Vishandel Atlantic in Leiden de eerste plaats in de landelijke Haringtest van het Algemeen Dagblad.
Als enigen in het land kregen de twee broers van deze vishandel een tien.
Dus... een welverdiend compliment voor Abdullah en Umut Tagi in Leiden.
Afiyet olsun!*

Het krantenbericht




*Eet smakelijk in het Turks

Beweging

Onlangs ontdekte ik een groot fotograaf: Shinishi Maruyama

Hier is zijn website

Hij heeft een prachtige serie gemaakt van foto's met lange sluitertijden van dansers. Daardoor zijn het een soort abstracten geworden, erg mooi.

Dear Mr. Maruyama,

Recently I discovered your work and I am stunned. Especially the abstract nudes caressed my eyes. 

Therefore I want to make you a compliment and I wish you lots of success and luck.

Greetings from The Netherlands,

Waarheid

Wat is waarheid? Er zijn net zoveel waarheden als mensen en ze zijn allemaal geldig.
We zijn 6 miljard werelden op 1 planeet. 
En we willen allemaal hetzelfde: gelukkig zijn.
Dat kan op veel manieren. Maar een mens is een kuddedier en zo lijken we graag allemaal hetzelfde te doen. Voor onderstaande spotprent is het compliment van vandaag. Ik weet niet wie hem getekend heeft. Maar hij is waar. En gruwelijk grappig.

Beleefd

Beleefd zijn is op een prettige manier omgaan met elkaar. Je kweekt er welwillendheid mee. Maar de wereld is veranderd, het leven gaat snel, we denken alles met geld te kunnen kopen. Mensen staan te bellen in winkels, betalen aan het loket terwijl ze oordopjes in hebben, ouders moeten werken en voor opvoeding is nauwelijks tijd. 
Gelukkig zijn er creatieve manieren om beleefdheid aan te leren en daarom krijgt de bedenker van onderstaande tekst een compliment. 

Slagroom

©D. ten Broeke

Op een kinderfeestje kreeg ik eens een stuk slagroomgebak. Of het in de kamer zo warm was, of dat het gebak slecht viel, ik weet het niet. Maar na de taart werd ik misselijk, moest overgeven en dat was jarenlang het einde van slagroom consumeren. Het was natuurlijk de associatie met toen dat ik het nooit meer moest.
Tot laatst. Het was in Lochem, bij warme bakker Ten Broeke. 
Dit moet je echt eens proeven, zei mijn man en wees op gebak met behoorlijk wat slagroom. Ik aarzelde. Het zag er wel erg mooi en aanlokkelijk uit.
Ik keek hem aan en zei: oké. 
Hij bestelde twee stuks en we reden naar huis.
En daar werd de nare herinnering uit mijn kindertijd voorgoed weggevaagd door iets wat verrukkelijk smaakte. Zacht, licht-gezoet en romig-maar-niet-botervettig, het smaakte heerlijk.
Daarom vandaag een complimentje voor het slagroomgebak van Ten Broeke!

(via email)

Bedankt voor Uw compliment en zal dit ook overbrengen naar onze banketbakkers,

ook wij proberen elke dag een zo positief mogelijke werksfeer te maken en zo

op onze produkten over te brengen,

met vriendelijke groet,

Dick ten Broeke

Koffie

Wat kan het toch een heerlijk begin van de dag zijn... een kop koffie drinken.
Daarom een compliment voor deze donkere, hete vloeistof ('het sap van Satan', volgens Ronald Goedemondt), die je binnenste verwarmt en waarmee het laatste restje slaap voorgoed wordt weggespoeld. Mmmm!

©CvH

Miró

Nog een postuum compliment. Ditmaal voor de Spaanse schilder Joan Miró. Miró was de zoon van een goudsmid en horlogemaker. Aanvankelijk volgde hij een handelsopleiding, maar begon in 1912 een kunstopleiding in Barcelona. In 1920 verhuisde hij naar Parijs waar hij lessen nam aan de Académie de la Grande Chaumière. In Parijs sloot Miró vriendschappen met Picasso, Max Ernst, Hans Arp en Magritte en kwam hij onder de invloed van het Kubisme. Evenals Picasso en George Braque heeft Miró nooit de conclusies van het kubisme doorgezet tot volledige abstractie. Zijn vormen, hoe vervreemdend ook, refereren altijd aan de realiteit - aan de concrete realiteit, of aan de realiteit zoals die bestaat tijdens het dromen.

In 1925 ontmoette hij André Breton, de grondlegger en theoreticus van het surrealisme. Miró sloot zich nooit formeel aan bij de surrealistische beweging, of enige andere beweging, maar Breton noemde hem "de grootste surrealist van ons allemaal". De surrealist André Masson had naar eigen zeggen veel invloed op hem en introduceerde hem in kringen van Parijse dichters, schrijvers en filosofen.

In 1926 werkte hij met de surrealist Max Ernst aan decors en kostuums voor het ballet Romeo en Julia voor de Ballets Russes van Serge Diaghilev. Hij experimenteerde daarvoor met de grattage-techniek. Daarbij wordt de (meestal opgedroogde) verf van het doek afgeschraapt, wat een bijzonder effect oplevert.

Bij het aanbreken van de Spaanse Burgeroorlog vluchtte Miró naar Frankrijk, waar hij eerst in Parijs, vervolgens in het kustplaatsje Varengeville-sur-Mer verbleef. Daar maakte hij de "Constellatie"-reeks. Opnieuw gedwongen door oorlogsgeweld, keerde Miró in 1940 definitief terug naar Spanje. In 1956 vestigde hij zich op het eiland Majorca. Miró trouwde op 12 oktober 1929 met Pilar Juncosa. In 1931 kreeg het echtpaar een dochter, Dolores.

In de jaren '70 kwam hij tot de serie die hij "De hoop van de ter dood veroordeelde" noemde. Hierin lijken zijn ervaringen met oorlog en geweld zich te openbaren. In een volledig lege ruimte trok hij een lijn die doet denken aan een strop, maar waarvan de onderkant open is gelaten. In 1959 zei Miró in een interview: "Als er onopzettelijk iets grappigs in mijn werk is, dan komt dat waarschijnlijk voort uit de behoefte te ontsnappen aan de tragische kant van mijn temperament. Het leven komt me absurd voor."

Miró werd in 1954 onderscheiden met de prijs voor grafische kunst van de Biënnale van Venetië. In 1958 kreeg hij de Guggenheim International Award. Hij was eredoctor van de Harvard-universiteit en van de Universiteit van Barcelona. In 1979 kreeg hij de allereerste Medalla d'Or de la Generalitat, de hoogste onderscheiding van de Catalaanse regering.*

Hieronder een klein overzicht van zijn werk. Eigenlijk moest ik die allemaal eens in het echt gaan zien.

*Overgenomen uit Wikipedia

Dave

Een postuum compliment voor Dave Brubeck, die afgelopen week overleden is.
Brubeck, vermaard jazzmusicus en -componist, is 92 jaar geworden, een respectabele leeftijd.
Zijn bekendste groep, het Dave Brubeck Quartet, werd in 1951 opgericht met saxofonist Paul Desmond, bassist Eugene Wright en drummer Joe Morello. 
Dave Brubeck experimenteerde veel met ongebruikelijke maatsoorten in de jazz, zoals 5/4 maat. Zijn wereldberoemde Take Five is daar een voorbeeld van. 
Hij begreep al vroeg in zijn carrière dat hij een ander soort jazz moest creëren om zich te onderscheiden en oogstte daar succes mee.
Het album Time Out was het eerste jazzalbum waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht.
Behalve vanwege het eigen geluid was het kwartet ook baanbrekend door zijn multiraciale samenstelling. Hierdoor werd het Brubeck in heel wat clubs in de V.S. niet toegestaan te spelen en vroegen tv-zenders waar hij op zou treden om de zwarte bassist buiten beeld op te stellen, iets wat Brubeck altijd weigerde. Alleen al daarvoor verdient hij hulde!*

Hieronder het spannende nummer Blue Rondo a la Turk. Cheers, mister Brubeck.

*Deels overgenomen uit Wikipedia

Simon

Vandaag gaat het flink sneeuwen, volgens de weersvoorspellingen. Deze animatie past er goed bij. Hij is gemaakt door de Engelse animator Simon Tofield. Op YouTube zijn nog meer leuke filmpjes van Simon the Cat te vinden. De moeite waard!

Hello,

For 2012 my newyear's resolution was to give each and every day of this year a compliment and report it on my weblog.

Today I want to give a compliment to you for creating Simon the cat.

It is really nicely drawn, good timing and sounds too!

Sincerely,


Hi Carien,

Thanks for getting in touch!

What a positive and kind New Years resolution you made. We really appreciate the kind comments. It helps make all the hard work worth while.

Thanks for your support!

Warm regards, 

Simon's CatSimon's Cat Team

Medicijn

Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik heel weinig ziek ben. Misschien komt dat door de levertraan die ik als kind van mijn moeder kreeg. Of omdat ik kauwgom van de straat raapte. Immers, 'if it doesn't kill you, it makes you stronger'. Of gewoon door een prima constitutie.
Maar ook ik ontkom niet altijd aan een verkoudheid. Dan zegt men 'het heerst'. Het heerst altijd!
Van de week was het zover. Het water kwam mijn ogen uit, ik keek scheel van de pijn in mijn harses en in mijn oren leken watten te zitten. In bed liggen wilde ik niet. Nu gebruik ik zelden medicatie, want de verkoudheid gaat er niet mee over. Maar om mij toch een beetje normaal te voelen, slikte ik toch pijnstillers. APC, een combinatie van aspirine, paracetamol en cafeïne  En het hielp. Ik voelde me niet meer zo beroerd, ook al bevond ik mij in een zee van papieren zakdoekjes.
Daarom een compliment voor APC vandaag. Ben alweer beter hoor!

Wonderen

Wonder Mountain, Canada

Onze aarde herbergt wonderen. Wonderen der natuur. De mens voegt er soms een wonder aan toe en ook dat levert prachtige beelden op. Vandaag een compliment voor wonderen. Ze gebeuren iedere dag.

Ongelooflijk mooi!

Traditie

Een aardige traditie is het vieren van Sinterklaas met surprises en gedichten. Ook dit jaar is dat met de familie gevierd. Online kun je lootjes trekken, wat heel handig is als je ver uit elkaar woont, en ook aangeven wat er op je verlanglijstje staat.
Het is leuk om weer iets te bedenken voor iemand en vooral: hoe zal ik het gaan maken? 
Zelf kreeg ik een heel mooi gemaakte surprise met het kado vernuftig er in verwerkt.
Er waren ook kindertjes van de partij die nog allemaal geloven in de Goedheiligman.
'Precies wat ik wou hebben!' riep er eentje blij. 
Ja Sinterklaas, je bent nog niet jarig, maar je krijgt vandaag toch een compliment. Sommige tradities zijn leuk.

Formulier

©Kikashi

Zo nu en dan bouw ik websites. Op een website komt wel eens een formulier. In mijn webeditor kun je er een maken, maar dat kan ook extern. Ik gebruik dan JotForm. Je kunt alles aanpassen naar eigen wensen. Is het formulier naar je zin, dan plak je de html-code in je website en klaar is Kees. 
JotForm is gratis en gemakkelijk. Heb je nog een vraag, dan kun je die op JotForm kwijt en binnen no-time krijg je antwoord in je mailbox. Super. Er is natuurlijk een addertje onder het gras. Na het honderdste formulier moet je gaan betalen. Maar zo ver ben ik nog lang niet!

Correspondent

Journalisten zijn overal, want mensen zijn nieuwsgierig. Nieuwsfeiten, achtergrondverhalen, couleur locale, dwarsverbanden en samenwerking. Ons land heeft veel buitenlandcorrespondenten. Een daarvan is Marjon van Royen, die al jaren in Brazilië leeft en werkt. Helaas wordt zij ontslagen en zij niet alleen. Het nieuwe beleid is dat elke journalist maar vier jaar in een land mag werken en dan verhuist. Wat een slecht beleid. Het leren kennen van een land, het opbouwen en onderhouden van contacten is van onschatbare waarde en duurt soms veel langer dan men denkt. Want er is ook wederzijds vertrouwen voor nodig. 
Van Royen heeft veel betekend voor de uitwisseling van nieuws in Latijns Amerika. Daarnaast heeft zij mooie boeken geschreven. Daarvoor het compliment van de dag. 

Space

Röyksopp is een Noors muzikaal duo dat elektronische muziek maakt. Het duo wordt gevormd door Torbjørn Brundtland en Svein Berge en bestaat sinds 1998. Röyksopp, dat letterlijk stuifzwam betekent, is de Noorse naam (als Røyksopp) voor het geslacht Lycoperdaceae uit het fungirijk: een type paddenstoel dat een rokerige wolk uitstoot als deze wordt aangeraakt. De naam Röyksopp kan ook doelen op de wolk die tevoorschijn komt na de ontploffing van eenatoombom.

In het begin maakte Röyksopp vooral muziek die onder downbeat of downtempo wordt geschaard zoals te horen op het debuutalbum Melody A.M.. Hierna ging het duo echter meer alternatieve popmuziek maken, hoewel Röyksopp in 2010 terugkeerde naar de melancholische downbeat van Melody A.M. met het album Senior.*

Een compliment voor hun mooie nummer 'In space'

*overgenomen uit Wikipedia