vrijdag 9 maart 2012

Lef

In Het Dagelijks Bestaan in Zutphen vinden veel jongeren zichzelf en dat is een groot goed vandaag de dag. Want de wereld biedt veel afleiding en soms raakt een mens afgedwaald en weet vervolgens niet meer waar ie naar toe moet. 

Onlangs nodigde dit gastvrije centrum ouders, begeleiders en andere belangstellenden uit voor een ontmoetingsavond. In een prettige ruimte werd iedereen ontvangen en mochten we aan tafel voor een maaltijd. Gedurende deze gezellige avond werd er een openbare toneelles gegeven, waarbij de deelnemende jongeren de hoofdrol speelden. Het meest bijzondere vormde de inleiding, waarbij de jongeren in hun eentje opkwamen en gewoon maar voor het publiek gingen staan. Bewust voor een volle zaal staan, waarbij bekenden en onbekenden naar je kijken, nou, dat vergt moed. 
Twee mensen vielen daarbij op: Moniek en Kai. Zij waren volledig in het hier en nu, mijn mond viel open en het leek of de tijd stilstond. 


Moniek vertelde me achteraf dat zij voordat ze die toneellessen kreeg het ongelooflijk eng vond om voor een publiek te staan en nu had zij er heel veel plezier in. Wat geweldig!
Gedurende de maaltijd kregen we mooie staaltjes van improvisatie te zien. Per tweetal mocht het publiek twee woorden aan ze meegeven, er werd achter de coulissen kort iets bedacht en vervolgens speelden ze wat er in hun opkwam. Ook hiervan heeft iedereen genoten en er werd veel gelachen om de originele invalshoeken. Daarbij wil ik nog iemand noemen: Walter, mijn 'cadeauzoon'. Hij kwam op en beeldde uit dat hij op een sneeuwscooter zat. Prachtig deed hij dat.
Voor alle deelnemende jongeren, voor en achter de schermen, is dit compliment.
Chapeau!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten